Opis
Pandemia, epidemia, zaraza, wirus… Jeszcze niedawno te słowa wydawały się czymś odległym dla przeciętnego człowieka, będące domeną przeszłości. Jednak rzeczywistość okazała się bardziej zaskakująca.
Od zarania dziejów ludzkości towarzyszyło cierpienie, a walka ze zwierzętami, współplemieńcami oraz mikroorganizmami była kluczowa, aby przeżyć i przekazywać swój materiał genetyczny kolejnym pokoleniom. Nie inaczej działały
bakterie, wirusy, grzyby i pierwotniaki. One także mutowały i wytwarzały nowe mechanizmy infekcji, odporność na środki lecznicze. Ta walka między pasożytami i mikroorganizmami a zwierzętami trwa od setek milionów lat. Dzięki tej koewolucji mieliśmy szansę rozwijać naukę, medycynę, tworzyć cywilizację. Jak pisał Seneka młodszy: Vivere millitare est, co oznacza „żyć znaczy walczyć”. To walka z samym sobą, wrogiem wewnętrznym i zewnętrznym jest podstawą rozwoju. cywilizacji
Niniejsza publikacja przedstawia różne aspekty walki z epidemiami, od antycznych sposobów leczenia dżumy, po współczesne doświadczenia ludzi medycyny związane z wirusem SARS-CoV-2. Autorami rozdziałów są naukowcy, farmaceuci, lekarze, historycy, prawnicy. Dzięki temu interdyscyplinarnemu podejściu można uzyskać szersze spojrzenie na problematykę epidemii, chorób cywilizacyjnych i zagrożeń epidemiologicznych. Monografia „Epidemie — od historycznych postaci leku po COVID-19” jest przeznaczona zarówno dla naukowców, lekarzy, farmaceutów, przedstawicieli innych zawodów medycznych, historyków, etnologów, badaczy kultury medycznej, jak i dla wszystkich zainteresowanych tematyką zdrowia, historii medycyny i farmacji, trendów w medycynie, zagrożeniami współczesnego świata.
Spis Treści
- Złoty Eliksir Życia i Konfekty z Pluskwiakami, czyli Piżmo w Lekach na Dżumę od XVI do XVIII w. (Aleksander K. Smakosz)
- Dżuma Justyniana w świetle źródeł historycznych Prokopiusza z Cezarei i Ewagriusza Scholastyka (Agnieszka Banaś)
- Aromatyczna walka z epidemiami od starożytności po XIX w. — kadzidło, pomander i ocet leczniczy (Marta K. Grochowalska)
- Zachowaniu zdrowia człowieczego, od zarazy morowego powietrza, doktora Antoniego Sznebergiera” — czyli jak żyło się w XVI-wiecznym mieście podczas epidemii moru (Agnieszka Banaś)
- Maść Willkinsona i cyjanek potasu. Leczenie świerzbu i tyfusu w obozach koncentracyjnych (Katarzyna Okoniewska)
- Morowe remedium. Obraz alkoholu jako ludowego panaceum wobec wybranych epidemii na przestrzeni lat oraz jego miejsce w świadomości społecznej (Łukasz Martowski)
- Epidemia zatruć arszenikiem wśród brytyjskich alkoholików w XIX w. (Daniel Grudzień)
- Miażdżyca — epidemia współczesności (Michał Lubczyński, Izabela Cendal)
- Choroby nowotworowe jako epidemie XXI wieku – palenie i zanieczyszczenie powietrza sprawcami nowotworzenia (Julia Depta, Monika Wysokińska, Rafał Hrynkiewicz)
- Otyłość w ciąży — czy to już epidemia? (Magdalena Okruta, Adrianna Graniak, Jan Jurgiel, Natalia Klimek)
- Wybrane aspekty broni biologicznej. Kontekst historyczny i medyczny (Katarzyna Klocek, Wojciech Marcinkowski)
- Bakterie wielolekooporne — nadal istotne zagrożenie? (Wioletta Nieścior)
- Wpływ pandemii COVID-19 na samokontrolę i zaostrzenia choroby u pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit (Jakub Jarmołowicz, Natalia Kistela, Aleksandra Snopkowska, Izabela Cendal)
- Diagnoza i terapia logopedyczna w okresie pandemii COVID-19 w Polsce (Michał Mazur)
- Odpowiedzialność karna za narażenie na zakażenie wirusem SARS-CoV-2 – analiza legalna (Aleksandra Maciocha)
Co piszą o książce?
Dlaczego “Epidemie”? Wciąga — i to dosłownie — przeczytałam jednym tchem połowę
(a przerwałam tylko przez naukę do technologii postaci leku). To nie tylko przyjemna lektura. Znajdziecie tu solidną porcję wiedzy z przeróżnych zakresów, od tematów powszechnie kojarzonych z epidemiami, jak pandemia COVID-19 i dżumy, otyłość, miażdżyca, nowotwory, bakterie wielooporne, ale także te mniej oczywiste powiązania, jak…
Piżmo, kadzidło, pomander i ocet leczniczy. Wszystkie rozdziały wyszły spod pióra naukowców, farmaceutów lekarzy, historyków i prawników.
Rozdziałem, który dał mi najwięcej do myślenia (a jestem po lekturze makabry z jednostki 731), jest “Maść Willkinsona i cyjanek potasu. Leczenie świerzbu i tyfusu w obozach koncentracyjnych” autorstwa Katarzyny Okoniewskiej. Przytoczone historie i świadectwa osób, które doświadczyły tego horroru, pokazują dobitnie, do jakich czynów zdolny jest człowiek w momencie posiadania nad drugim kontroli.
Jeśli szukacie idealnej lektury na jesienne wieczory, to serdecznie polecam odezwać się do Pharmacopoli.
P.S. Nie mogę oderwać oczu od okładki
Z recenzji książki @farmacja_niekoloryzowana

Reviews
There are no reviews yet.